มีบางคนกล่าวไว้ว่า ทุกคนต่างมีเจี๊ยบและน้อยหน่าเป็นของตัวเอง ไม่รู้สิ จนถึงวันนี้ก็ยังไม่รู้เลยว่า ใครคือเจี๊ยบ ใครคือน้อยหน่าของเรา แต่แปลกดี เราเคยดูหนังเรื่องนี้ในวันเก่าแล้วจำได้ว่าชอบมันมาก ก่อนจะเดินไปแบบห่างๆ นานถึง 20 ปี วันนี้ ได้กลับมาพบกับมันใหม่อีกครั้งด้วยภาพและเสียงที่นำมารีมาสเตอร์ใหม่เพื่อฉายในโรงดิจิตอล 4K กลายเป็น ‘แฟนฉัน’ เวอร์ชัน 20th Anniversary ย้อนอดีตที่เราหลงรัก
ผลงานจากกลุ่มเพื่อนนิสิตคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาฯ ทั้ง 6 คน ที่ร่วมกันแปลงบทจากหนังสั้นให้กลายเป็นบทหนังยาว และผลิตมันออกมาให้เป็นหนังฉายโรงให้คนไทยได้ดูกัน สร้างปรากฏการณ์ผ่าน 100 ล้านบาทไปอย่างน่าชื่นชม ก่อนมันจะเปลี่ยนแปลงให้ 3 บริษัทอย่าง จีเอ็มเอ็ม พิคเจอร์, ไท เอ็นเตอร์เทนเมนต์ และ หับ โห้ หิ้น ฟิล์ม เลือกจะยุบรวมกันและกลายเป็น GTH ที่เติบโตเกรียงไกรมาได้ยาวนานชั่วระยะหนึ่ง
เรื่องย่อหนัง ‘แฟนฉัน’
ในวันที่เจี๊ยบ (ชวิน จิตรสมบูรณ์) กำลังกลับไปต่างจังหวัดเพื่อร่วมจัดงานแต่งของเพื่อน แต่เขาก็ได้ข่าวอีกงานหนึ่งซึ่งเป็นของน้อยหน่า ชื่อของเพื่อนคนนี้ในวันเก่าก็กลับมามีชีวิตในห้วงความคิดของเขาอีกครั้ง
ในวันเก่าวันนั้น เจี๊ยบ (ชาลี ไตรรัตน์ จากหนังเรื่อง ‘ห้าแพร่ง’ และ ‘ปิดเทอมใหญ่ หัวใจว้าวุ่น’) และน้อยหน่า (โฟกัส จีระกุล จากซีรีส์เรื่อง ‘Bangkok Ghost Story’ และ ‘ปมรักสลับหัวใจ’) ต่างก็เป็นเด็กที่บ้านอยู่ใกล้กันที่สุด ที่บ้านเป็นร้านตัดผมเหมือนกัน พ่อไม่ถูกกัน แต่แม่สนิทกันเป็นที่สุด เจี๊ยบกับน้อยหน่าก็สนิทกันที่สุดด้วย เขาก็มักจะคลุกคลีอยู่กับกลุ่มเพื่อนของน้อยหน่าอยู่บ่อยๆ
แต่ในโลกของเจี๊ยบ ก็มีเพื่อนกลุ่มนึงที่เป็นอีกส่วนสำคัญในชีวิตของเขา ได้แก่กลุ่มเพื่อนที่นำโดยหัวโจกอย่าง แจ็ค (เฉลิมพล ทิฆัมพรธีรวงศ์ จากหนังหลายเรื่อง รวมทั้ง ‘สายลับจับบ้านเล็ก’ และ ‘รัก 7 ปี ดี 7 หน’), พริก, บอย, มาโนช และตี่ ที่กลายเป็นเพื่อนเล่นฟุตบอล เป่ากบ หนังจีน และอะไรอีกหลายอย่าง แต่นั่นทำให้ความสัมพันธ์ของเจี๊ยบกับน้อยหน่าต้องจืดจางไป
ตัวอย่างหนังเรื่อง ‘แฟนฉัน’ เวอร์ชันฉลองครบ 20 ปี
รีวิวหนัง ‘แฟนฉัน’
เมื่อย้อนกลับไปนั่งไล่ดูก็พบว่า บล็อกนี้เกิดไม่ทันวันหนังเข้าฉายโรง ทำให้มันยังไม่เคยมีบทความอะไรเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้มาก่อน จึงถือเป็นฤกษ์งามยามดีที่จะได้มี ‘แฟนฉัน’ บนบล็อกนี้สักทีนั่นเอง จากที่เคยดูแบบฟิล์มบ้าง แบบวีซีดีบ้าง ก่อนจะห่างเหินจากมันไป วันนี้ได้กลับมาเจอกันอีกครั้งในโรง แล้วใครมันจะพลาดโอกาสเล่าเนอะ
พอเจี๊ยบในหนังเปิดลิ้นชักความทรงจำออกมา เราเองก็เหมือนได้เปิดลิ้นชักของความทรงจำวันเก่ากับหนังเรื่องนี้อีกหน เรื่องราวที่เห็นยังเป็นเหมือนเดิม แตกต่างตรงภาพที่ใสแจ่มและเสียงที่คมชัดขึ้น ทำให้เรามองเห็นรายละเอียดที่อาจมองข้ามไปในวันเก่า
หนังที่พาเรากลับไปเจอกับเจี๊ยบและน้อยหน่าอีกครั้ง กับชีวิตวัยเด็กต่างจังหวัด ที่วันๆ ไม่มีอะไรมาก นอกจากเรียน คุย เล่น กิน ผ่านการแสดงของเหล่าดาราวัยเด็กที่เล่นกันได้อย่างเป็นธรรมชาติ สามารถฮากลิ้งไปกับมุกน่ารักๆ เหล่าเด็กๆ ได้เสมอ มันคงเป็นมนต์สะกดอะไรสักอย่างที่ไม่ว่าดูกี่ครั้ง ก็ยังรู้สึกสดใหม่อยู่เสมอ
เราได้กลับไปเห็นการใช้ชีวิตของเด็กและผู้คนในต่างจังหวัดสมัยก่อนๆ หยิบแรงบันดาลใจมาจากการ์ตูนโดราเอมอนมาใช้ ใส่อารมณ์ภาพที่เหมือนหยิบเอาการ์ตูนของ อ. อาดาจิ ไว้ในหนัง แทรกด้วยภาพของนกที่ช่วยในการเล่าเรื่อง และแน่นอน หนังเต็มไปด้วยเพลงเก่ามากมายที่ขนกันเข้ามาค่อนพื้นที่หนัง เห็นผู้กำกับบางคนทีเข้าไปร่วมเล่นอยู่ในหนัง เห็น ก้อย รัชวิน ตอนเป็นวัยรุ่น คงบอกได้ว่า แม้จะผ่านไป 20 ปี แต่เสน่ห์ของหนังเรื่องนี้ยังไม่เคยจืดจาง
ติดตามบทความที่น่าสนใจเรื่องอื่นๆได้ที่ animekimi.net
